Investigando sobre os nosos mais antigos antepasados ...estiven averiguando sobre a medorra de Veleigaz e mirade mirade todo o que temos de interesante por Figueiroá...
En figueiroá temos varias mámoas ou medorras. A Peniña do Ouro na carretera que vai a Ferroños con tradición lendaria; o Lugar da Mámoa cerca do campo de fútbol da Carqueixa, aínda ben visible na paisaxe coa súa violación central, pero bastante ben conservada e de xenerosas propororcións, e tamén no alto da Capota por riba de Veleigaz. Esta última podería reponder a un túmulo megalítico que aproveita un afloramento natural, aínda que cumpriría facer excavacións para aseguralo. A toponimia que se refire a ela como a Medorra da Capota parece confirmalo, esí como os restos cerámicos que apareceron no lugar. Outros lugares interesantes neste senso é o dos Forniños e os Fornos, que en moitas ocasións alude a este tipo de monumentos funerarios. Polo demáis Figueiroá ademáis de Petroglifos e mámoas ofrece outros moitos episodios da historia interesantes, entre eles a Vila Romana da Leira da Viña cerca do lugar do Taro.
Non me digades que non temos aquí un bonito traballo de investigación... aqueles que tedes a sorte de ter ainda os avos.. a ver si conseguides mais informacion ou localizades os lugares... A min tenme despistada o de Forniños, xa que nunca escoitara o nome..E da vila romana do Taro seguro algo saberá o Albino...
Por certo, a información mandouma Alfonso Campos o cal agradecemos esa recopilación da nosa historia...
unha das penas na medorra de veleigaz
22 comentarios:
¿Recordades aqueles nosos primeiros botellós? Si, xa éramos pioneiros...o que pasa era que os nosos eran en grupo mais reducido e de aquela levávase o cap de zumo de piña ou o licor 43 con cacaolat...E resulta que ali andabamos por aquel camiño de carro e debaixo dunha medorra...
hola, o que mellor se acordara dos botellons e o Papi que debaixo do pino manso botou polo menos 10 litros de viño con estomago incluido e teria 12 anos ou menos , e falando da Pascua a tranca doYores con aguardiente, ainda que non teña que ver ca medorra
Que interesante todo lo que tenemos por allí, y aún desconocemos.
Ya tenemos una excursión para la próxima escapa, y a esa... me apunto!
Muy buenas las fotos ¡muy divertidas!
Lo de Yores, los buratos, y el Papi (¿QUién es?) ¡ya lo contareis!
¿e o papi ese quen é?
Que carallo lle vedes ese cantazo? Que e? a cara do Luki?
Quen e o Papi? Tamos perdidos
eooo moucho ¿ e o bimabas? ¿xa chegou?
Mirade a nova sección de fotos que acabo de poñer...algún se recoñece?
Para os que faltan xa sabedes; arecopilar esas fotos en blanco y negro e poñelas no blog..bcos
Oe si que estan ben as fotos da nova galeria ¿Que recordos? Asi era o camiño antes de se converter en carretera ¡que añoranzas!
¿quen demonios e o Papi que nos trae a todos en vilo? Que apareza pronto o trijor, por certo quuenon lembro a da queimada na Pascua, si recordo algunha outra como a da comunion da chiri e un percance ca silla vaia batacazo!!!! dende loga aqui todos temos algunha memorable ¿non e? Bueno bicos pa todos e os que andan por BCN que o pasen moi ben
O Bimbas apatrullando la ciudad condal como un obus.Hoxe estalle a moza de cumple,quere intimidade,seica a vai levar o Botafumeiro.Istes dias non botamos de menos o blog,temos unhas charlas il e mais eu hasta altas horas da madrugada,(acompañados dunha boa botella de licor café)acordaste......llo dia que....e cando o.......Bs.
Pois si Lamela todos temos unha memorable... a túa poderia ser na que deuseche por entrar por a ventana... o das portas era mais complicado :)) ainda que as do yores eran das mais recordadas..
Liñares falaba falaba..
Oe moucho!! ¿que é eso dos puntos suspensivos...? queremos saber saber o que escoitou esa botella de licor cafe..
Corredoira o final salichete ca túa..non te resistiche a enseñar os meus calcetis pero bueno como nadie me coñece ji ji,as vosas tampouco teñen desperdicio sobre todo a da Coral(parece a bruja lola),debía de estar enfadadísima,que non a vexa o Xavier senon...bicos
Cada vez que falabamos de vos enchiansenos os ollos de amor,e falabamos de non poder descargalo nunca.Que tempo perdido dios mio)
Trijor por donde andades....mouchiño intenta non poñer loco o Bimbas...
uff que peligro estes dous...Chiri eran logo esos calcetis... pois a min parecenme que non estan tan mal..co bonitiños que estamos todos a ver si pouco a pouco poñemos mais. Por certo aqui vai un notición: O maki e a lamela traballando xuntos...hay que ver esta vida nosa as voltas que dá..
E no refernte a medorra ide preparando pico e pala que eso hai que descubrir que é trijor aclara xa quen e o papi ese!!
Juntos por Barcelona? DIOSsss!!! que peligro y... que guay!
Seguro que las noches y las charlas son interminables.
Por cierto, las fotos antiguas ¡no tienen desperdicio! Aunque en alguna estoy algo perdida.
Chiri, ya me contarás!
gostariame saber quen son o TRIJOR e o CHIRI .....ainda que omillor nin os coñezo...
por certo liñares nalgun sitio comentaches....uuuuummm perdon en algun sitio comentaste que andaba perdido buscando un mar,..pero a mi no me tangais pero aquella foto no es CANAVAL eeeh.....
Menudo Rio o de Canaval verdade LasForxas, Je, je ....
E ahi vai uns datos para ver se te situas: a CHIRI sae ela soiña na galería de fotos antigas, moi de pequechiña cos calcetins dos que tanto falan a corredoira e a Chiri no blog, no tocante o Trijor son dous vivarachos que cas suas iniciais compuxeron o nome de todas maneiras pode ser que o Tri no no coñezas, o Jor e o irmau da Chiri ¿TODO CLARO XA? Bicos e para o TRijor que nos vaian dicindo quen é o Papi?
lamela deixacheme un pouco peor do que estaba, por certo o dia da inauguracion do local o que me fixeche referencia, casi tiramos contigo na autoestrada cando entrache en Rande...serian as duas aprox...
LasForxas xa vexo que o lio continua quen viu o teu pai nesa inaguracion e Corredoira eu son a irma maior das fillas da Anduriña do Ello,
si si tes razon o que pasa e que estou mirando o partido e non me gusta nada como vai ainda que o sevilla esta aí aí... pero xa me dera conta de que me habia equibocado... un saudo e gracias por recordarmo por se acaso..
ehhh las forxas que non se pode estar a todo...
Publicar un comentario