4 sept 2012

Ya te queremos Diego...

Erase una vez, Diego, un lugar llamado Liñares. Un lugar al que llegar donde la carretera se acaba… Un lugar pequeñito y a la vez, un gran lugar para tu mamá. En Liñares nació tu abuela Lolita; y allí conocimos nosotras a tu mamá.

Veleigaz es otro pequeñito lugar muy cerquita de Liñares . Y de lugar a lugar,  paseando, nació una bonita  amistad… De Liñares a Veleigaz y de Veleigaz a Liñares…en verano, en otoño, en primavera y en verano..durante muchos años crecimos, compartimos y vivimos muchas experiencias junto con tu mamá. También , como no, de paseos por Vigo, Madrid y por mas allá… Supongo ya sabrás Diego, que mucho le gusta pasear a tu mamá….

Y así, paseando tu mamá conoció a tu papá y llegaste tu, Diego. Ahora ya estás aquí, en plena forma para este maratón que llaman vida… Y ya estas aquí formando parte de nosotros y por eso te queremos decir que te queremos mucho. Que ya te queremos desde el primer instante que supimos de ti..

Y como te queremos, ya nos encogiste el corazón tus primeros días de luz… nos lo hiciste pequeñito pequeñito Diego…. Y como te queremos, ya nos  alegraste después y el corazón creció de nuevo y se expandió al escuchar a tu mamá diciéndonos que todo había salido bien y lo fuerte que eras…

Y como te queremos, sabremos de ti...

Y como te queremos , te daremos la manito al caminar…

Y como te queremos , pronunciaremos contigo aquello que le cuesta a tu mamá….Airexa, Carqueixa, Xanimol...

Y como te queremos, estamos ya deseando volver a verte…

 Y así es como te han caído encima Diego dos tías postizas, que aunque en la distancia, te querrán siempre.

Y como colorin colorado este cuento no ha acabado.... yo tenía que acabar con una frasecita gallega que aquí  va dedicada con todo el cariño para ti y tu mamá;

Diego; Nas mans ou nos pes pareceras a quen es...

 Diego atentiño a proba do sonido... Ya nos contaras que falaban


 Eooo aquí estou eu.. Grandiño como o meu pai